المر
نویسه گردانی:
ʼLMR
المر. [ اَ لِف ْ لام ْ میم ْ را ] (اِخ ) یعنی انا اﷲ اعلم و اری ؛ منم خدای میدانم و می بینم . (ترجمان علامه تهذیب عادل ). معنای آن : انا المحیی الممیت الرزاق . (ناظم الاطباء). از فواتح سور و حروف مقطعه ٔ قرآن کریم است و سوره ٔ رعد بدان آغاز میشود. رجوع به کشف الاسرارج 5 ص 154 و 156 و ماده ٔ «الم » و «فواتح سور» شود.
واژه های همانند
۵ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۶ ثانیه
اصل المر. [ اَ لُل ْ م ُرر ] (ع اِ مرکب ) بیخ مُر. (از الفاظ الادویه ).
عدس المر. [ ع َ دَ سُل ْ م ُرر ] (ع اِ مرکب ) تخم نوعی از سوسن بَرّی است ، و گویند اسم علقم است . (تحفه ص 181).
ذات المر. [ تُل ْ م َ ] (ع ص مرکب ، اِ مرکب ) سورتی از قرآن که به الف لام میم راء آغاز می شود.
اصل اللوز المر. [ اَلُل ْ ل َ زِل ْ م ُرر ] (ع اِ مرکب ) بیخ بادام تلخ . (از الفاظ الادویه ). بیخ بادام تلخ است ، چون بپزند و نیک بکوبند و با ...
المرء یعجز لاالمحالة. [ اَ م َ ءُ ی َ ج ِ زُ لَل ْ م َ ل َ ] (ع جمله ٔ اسمیه ) مرد درماند نه چاره . رجوع به مرء شود.