امراء
نویسه گردانی:
ʼMRʼʼ
امراء. [ اَ ] (اِخ ) شهری است از نواحی یمن در بلوک سخان . (از معجم البلدان ).
واژه های همانند
۱۱ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۶ ثانیه
امراء. [ اُ م َ ] (ع اِ) ج ِ امیر. رجوع به امرا شود.
امراء. [ اِ ] (ع مص ) گواردگردیدن طعام . (منتهی الارب ). بگوارانیدن . (تاج المصادر بیهقی ) (مصادر زوزنی ). گوارا گردیدن طعام . (از اقرب الموارد)...
امیر امراء. [ اَ رِ اُ م َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) امیرالامراء: از وصیف ترکی امیر امراء درخواست کرد و ضمان نامه داد که قم را مساحت کند. (تا...
امرا. [ اَ ] (هزوارش ، اِ) امنا ۞ . امرا ۞ . پهلوی خر. (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). بلغت زند و پازند خر. (از برهان قاطع) (ناظم الاطباء). خر یا...
امرا. [ اَ م َ ] (اِ) ۞ بلغت زند و پازند شراب انگوری . (برهان قاطع) (آنندراج ) (هفت قلزم ). شراب انگوری . (ناظم الاطباء).
امرا. [ اُ م َ ] (ع اِ) ج ِ امیر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). پادشاهان . (منتهی الارب ) : ماوراءالنهر ولایتی بزرگ است سامانیان که امرای خر...
امرا. [ اَ رُل ْ لاه ] (اِخ )دهی است از بخش بستان آباد شهرستان تبریز با 989 تن سکنه . آب آن از چشمه و محصول آن غلات و شغل اهالی زراعت و...
امرع . [ اَ رُ ] (ع اِ) ج ِ مریع. چراگاههای فراخ آب و علف . (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء).
امرع . [ اَ رَ ] (ع ص ) اخصب . (یادداشت مؤلف ).
عمرا. [ ع َ ] (اِخ ) نام شعبه ای است از طایفه ٔ ناحیه ٔ سراوان ، از طوایف کرمان و بلوچستان ، و مرکب ازشصت خانوار است . (از جغرافیای سیاسی کیه...