امیر مبارزالدین

امیر مبارزالدین . [ اَ می م ُ رِ زُدْ دی ] (اِخ ) محمدبن امیر شرف الدین مظفربن منصوربن غیاث الدین حاجی خراسانی . مؤسس آل مظفر بود.در سال 718 هَ .ق . از طرف ایلخان بحکومت یزد و کرمان و فارس منصوب شد و از آن پس او و جانشینانش از ضعف حکومت مغولی ایران استفاده کردند و تا 795 در این نواحی حکومت نمودند. امیر مبارزالدین بسیار تندخو و درشتگو بود و در نهی از منکر سختگیری را بمنتهی درجه رسانید. مردم شیراز او را پادشاه محتسب لقب دادند ودر غزلیات حافظ نیز از وی بنام محتسب یاد شده است . (از حافظ شیرین سخن تألیف محمد معین صص 226 - 233). ورجوع به همین کتاب و آل مظفر در همین لغت نامه شود.