اوس . [ اَ ] (اِخ ) ابن حجربن مالک تمیمی شاعری است از تمیمیان در دوره ٔ جاهلیت که عمری طولانی داشت ولی اسلام را ادراک نکرد. در اشعار وی حکمت و لطفی است . وی صاحب اشعار معروفی است که با این مطلع آغاز میگردد:
ایتهاالنفس اجملی جزعاً.
وی در حدود دو سال قبل از هجرت وفات کرد. (الاعلام زرکلی ). زندگی نامه ٔ وی روشن نیست . آنچه مسلم است اینکه وی معاصر عمروبن هند امیر حیره و ملازم دربار او بوده . دیوان او را ابن السکیت شرح کرده است و این شرح تا اوایل قرن
13 م . موجود بوده است . امتیاز اشعار اوس بواسطه ٔ تغزل و وصف شکار و جنگ و سلاح و بخصوص کمان و غیره است . مجموعه ای ازاشعار او با ترجمه ٔ آلمانی در
1892م . در وین و مجموعه ٔ مفصل تر بعنوان دیوان اوس بن حجر در بیروت طبع شده است . (
1960):
آنگاه که شعر تازی آغازی
همتای لبید و اوس بن حجری .
منوچهری .
و رجوع به قاموس الاعلام ترکی و طبقات الشعراء ابن قتیبه و دایرةالمعارف فارسی شود.