بار گران . [ رِ گ ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) ثقل . (منتهی الارب ). بار سنگین . وقر. (ترجمان القرآن )
: شتروار بار گران دو هزار
پسندیده باژ ازدر کارزار.
فردوسی .
|| بمجاز، تکلیف شاق
: گر شریعت همه را بار گرانست رواست
بار اگر خر کشد این عامه همه پاک خرند.
ناصرخسرو.