باغ سیاه

باغ سیاه . [ غ ِ ] (اِخ ) آبادیی در فارس نزدیک مزایجان دشت مرغاب . (از گزارشهای باستانشناسی ج 4 ص 29). نه فرسخ میانه ٔ جنوب و مشرق قاضیان است . (فارسنامه ٔ ناصری ). دهی است از دهستان قنقری پائین بخش بوانات و سر چهان شهرستان آباده که در 35 هزارگزی جنوب سوریان بر کنار راه فرعی دیدگان به چهارراه در جلگه واقع است . آب آنجا از قنات و رودخانه ٔ شاه رستم تأمین میشود. محصول عمده ٔ آن غلات و حبوبات و میوه و شغل مردمش زراعت و قالی بافی است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7).