بتع
نویسه گردانی:
BTʽ
بتع. [ ب َ ] (اِخ ) نام تیره ای از قبیله ٔ همدان . و کلمه ٔ تبع که لقب ملوک یمن است تحریفی ازین کلمه است . (از اعلام المنجد).
- ذوبَتع ؛ لقب بعضی از ملوک حمیر. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). رجوع به بتع شود.
واژه های همانند
۱۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۷ ثانیه
بطاء. [ ب ِ ] (ع مص ) درنگ کردن و آهستگی نمودن . (منتهی الارب ). درنگی شدن . (تاج المصادر بیهقی ). بُطء. و رجوع به این مصدر شود.
بطاء. [ ب َ ] (ع ص ، اِ) ج ِ بطی ٔ. (منتهی الارب ) (مهذب الاسماء) (ناظم الاطباء). رجوع به بطی ٔ شود.