بته . [ ب َ ت َ ] (اِ)
۞ سنگی است که در روی آن بعضی چیزها صلایه نمایند. بتو نیز گویند. (از فرهنگ شعوری ج
1 ورق
193). سنگی باشد که بدان داروها سایند. مقمع. (برهان قاطع) (آنندراج ). دسته ٔهاون . (ناظم الاطباء). || پلو ساده و خشک .بده . (از فرهنگ شعوری ). خشکه پلاو. (ناظم الاطباء).