بحت

بحت . [ ب َ ] (ع ص ، اِ) ساده و خالص از هر چیز: یقال عربی بحت ؛ ای محض . و شراب بحت ؛ ای صرف . خیر بحت ؛ ای لیس معه غیره ، و مؤنث آن به هاء است و نزد بعضی مثنی ومجموع و مصغر نشود. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء).بی آمیغ و ساده و خالص از هر چیز. (آنندراج ). ناب . صافی . بسیط. بی آلایش . ج ، بحوت . (ناظم الاطباء). || طعام بحت ؛ طعامی بی نان خورش . (مهذب الاسماء).