بشر. [ ب ِ ] (اِخ )
۞ ابن یاسین ، ابوالقاسم نیشابوری . بگفته ٔ مستوفی در سال
388 هَ . ق . درگذشت . از سخنان اوست : حقیقة العلم ، کشف علی السرائر. و دیگران نوشته اند که وی از مشایخ بزرگ عرفای اواخر قرن چهارم هجری است . در مولد خود مهنه ٔ نیشابور به ارشاد مردم پرداخت و ابوسعید ابوالخیر از صحبت او به مقامات عالی رسید و اشعاری در توحید دارد که از آنجمله است :
من بی تودمی قرار نتوانم کرد
احسان ترا شمار نتوانم کرد
گر بر تن من زبان شود هر مویی
یک شکر تو از هزار نتوانم کرد.
بشر در سال
380 هَ . ق . در نیشابور درگذشت . و رجوع به ریحانة الادب : ابوالقاسم بشر یاسین و نامه ٔ دانشوران چ
1 ص
269 و لغت نامه ذیل ابوالقاسم بشر یاسین شود.