بلابه
نویسه گردانی:
BLABH
بلابه . [ ب ِ ب َ ] (ص ) هرزه گوی و نابکار و فاسق و بدکاره و فحاش ، و این لفظ را بر زنان بیشتر اطلاق کنند. بلایه . (از برهان ) (آنندراج ) (انجمن آرا). بلاد. بلاده . بلایه . رجوع به بلاد و بلایه شود.
- ابن بلابه ؛ ولدالزنا. (ناظم الاطباء).
واژه های همانند
۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۶ ثانیه
بلابه . [ ب ِ ب َ / ب ِ ] (ق مرکب ) (از: ب + لابه ) بتضرع و چاپلوسی . (از برهان ). عجز و تضرع ، چه لابه به حذف باء به معنی عجز و انکسار است . ...
بلابه کار. [ ب ِ ب َ / ب ِ ] (ص مرکب ) فاجر و شهوت پرست || روسپی و قحبه و زناکار. (ناظم الاطباء). و رجوع به بلابه و بلاده و بلایه و بلایه ک...