بنت 
        
     
    
								
        نویسه گردانی:
        BNT 
    
							
    
								
        بنت . [ ب ِ ] (ع اِ) دختر. (مهذب  الاسماء) (غیاث  اللغات ) (ترجمان  القرآن ) (آنندراج ). دختر. و مؤنث  ابن  نیست  بلکه  صیغه ٔ جداگانه ای  است  و در وقت  نسبت ، بنتی  و بنوی  گویند. (منتهی  الارب ) (ناظم  الاطباء) (کشاف  اصطلاحات  الفنون ). اِبْنه . (یادداشت  بخط مرحوم  دهخدا). ج ، بنات . (مهذب  الاسماء) :  پوراندخت بنت  کسری  زنی  سخت  عاقل  و عادل  و نیکوسیرت  بود. (فارسنامه ٔ ابن البلخی  ص  110).
    
							
    
    
    
        
            واژه های همانند
        
        
            
    ۵۶ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۳ ثانیه
								
    
    
									
            
										
                
                
                    
											
                        ابن  بنت  منیع. [ اِ ن ُ ب ِ ت ِ م َ ] (اِخ ) رجوع  به  بغوی  عبداﷲبن  محمدبن  عبدالعزیز مکنّی  به  ابوالقاسم  شود.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        بنت  اقعدی  و قومی . [ ب ِ ت ُ اُ ع ُ وَ ] (ع  ترکیب  عطفی ) کسی  که  از شدت  ضرب  مضطرب  گشته ، گاهی  بایستد و گاهی  بنشیند. (از المرصع).
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        خانقاه  بنت والی قوص . [ ن َ / ن ِ هَِ ب ِ ت ِ ق َ ] (اِخ ) خانقاهی  بوده  است  بحلب  که  فعلاً از بین  رفته  و مجهول المحل  می باشد. (از خطط الشام  م...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        خانقاه  بنت  صاحب  شیزر. [ ن َ / ن ِ هَِ ب ِ ت ِ ح ِ زِ ] (اِخ ) خانقاهی  بوده  بحلب  که  سابق الدین  عثمان  آن  را مقابل  منزل  خود ایجاد کرد. امروز ...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        بنط. [ ب ُ ] (معرب ، اِ) پل . محل  عبور از آب  یا جایی  که  گود باشد. ج ، ابناط، بنط. (دزی  ج  1 ص 118).
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        بنط. //////////// البنط بلاد تطل على خلیج عدن والمحیط الهندی والبحر الأحمر ، لا یوجد إجماع بین العلماء على مکانها المحدد ولکن أغلب الظن أنها فی سواحل ...