بنی اسد

روز ۱۲ محرم سال ۶۱ هجری قمری، در حالیکه اجساد مطهر شهدای کربلا، عریان در زیر آفتاب سوزان نینوا بر روی زمین بود، طایفه «بنی اسد» تصمیم به تشییع و تدفین پیکر مطهر این شهدا گرفتند.

امروز نیز طبق سنت ۵۰۰ ساله مردم عزادار شهرستان ورامین و منطقه پیشوا، دو ساعت مانده به ظهر روز دوازدهم محرم، در حالیکه هیئت‌های عزاداری از ساعتی پیش گرد هم می‌آیند، این تشییع نمادین با ذکر مصیبت امام حسین‌(ع)، ابوالفضل العباس‌(ع) و شهدای دشت کربلا، شکل می‌گیرد.

طی این مراسم طایفه «بنی اسد» با لباس‌های عربی، تشییع و تدفین را به صورت نمادین انجام داده و عزاداران حسینی نیز بر سر و سینه کوبیده و یاد شهدای کربلا را زنده کردند.

مرحوم حاج شیخ عباس قمی در کتاب «نفس المهموم» به نقل از «ارشاد» شیخ مفید آورده است: «چون ابن سعد کوچ کرد، جمعی از «بنی اسد» که در «غاضریه» منزل گرفته بودند، آمدند بر حسین‌(ع) و یارانش نماز خواندند و خود آن حضرت را در همین جا که اکنون قبر اوست، به خاک سپردند و «علی بن الحسین الاکبر» را پایین پای او دفن کردند و شهدای خاندان و اصحابش را که اطراف او به خاک افتاده بودند، در یک قبر، همه را سمت پایین پای آن حضرت خاک کردند و «عباس بن علی» را در راه «غاضریه» در همان جا که کشته شده بود و اکنون قبر اوست، به خاک سپردند ... .»