بوسه جای

بوسه جای .[ س َ / س ِ ] (اِ مرکب ) جایی که بر آن بوسه دهند. (آنندراج ). لبها. (ناظم الاطباء). بوسه گاه :
زغیرت دو لب من دو دیده خون گردید
چو آستانه ٔ تو بوسه جای خویش کنم .

امیرخسرو (از آنندراج ).

زهره دیداری که آتش عشق او آب حیات جانها بود و خاک درگاه او بوسه جای دلها. (سندبادنامه ).