بوص

بوص . [ ب َ ] (ع مص ) پیش گرفتن و تقدم نمودن . || بشتافتن . || گریختن . || پوشیده شدن . || ستهیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || مانده گردیدن . (ناظم الاطباء). || (اِمص ) سیر سخت . (منتهی الارب ) (آنندراج ). || ماندگی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). به این معنی به ضم هم آمده . (منتهی الارب ). || عجیزة... و منه قوله : عریضة بوص ؛ اذا ادبرت . (اقرب الموارد). و رجوع به ماده ٔ بعد شود. || بعد. (اقرب الموارد).