بو کردن . [ ک َ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از کسب کردن بو. (آنندراج ). بوی چیزی را استشمام کردن . بوییدن . (فرهنگ فارسی معین ).بوئیدن . استشمام . (یادداشت بخط مؤلف )
: باغبان ورنه گشوده ست گلستان ترا
بو نکرده ست صبا سیب زنخدان ترا.
صائب (از آنندراج ).
|| متعفن شدن . عفونت داشتن . (یادداشت بخط مؤلف ).