پری پیکر. [ پ َ پ َ
/ پ ِک َ ] (ص مرکب ) که اندامی چون پری دارد
: فریب پری پیکران جوان
نخواهد کسی کو بود پهلوان .
فردوسی .
... و غلام پری پیکر... بالای سر بخدمت ایستاده . (گلستان ).
ز لاحولم آن دیوهیکل بجست
پری پیکر اندر من آویخت دست .
(بوستان ).
... برقص اندر آمد پری پیکری .
(بوستان ).
بر رخ ساقی پری پیکر
همچو حافظ بنوش باده ٔ ناب .
حافظ.