پیش خود. [ ش ِ خَودْ
/ خُدْ ](اِ مرکب ) از تلقاء نفس . || پیش خود برپاو خود برپا: خودسر و خودرأی . گویند اینهمه پیش خودبرپا مباش بسر خواهی افتاد. (آنندراج )
: یار باید پند ناصح نشنود
سرو بالا پیش خود بر پای باش .
نعیمی گیلانی .
خودستا و خودپسند و خودسر و خودرا مشو
نیستی گر بنده ٔ خود پیش خود برپا مشو.
تأثیر.
بگذر از آئینه محو آن قد رعنا مباش
التفاتی هم بما کن پیش خود برپا مباش .
محمدسعید اشرف .