 
        
            تألب 
        
     
    
								
        نویسه گردانی:
        TALB 
    
							
    
								
        تألب . [ ت َ ءَل ْ ل ُ ] (ع  مص ) جمع شدن . (تاج  المصادر بیهقی ) (زوزنی ). جمع شدن  قوم  بر کسی . (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم  الاطباء). تجمع کسان . (از قطر المحیط) (از اقرب  الموارد).  ||  تألب  قوم  بر کسی ؛ تعاون  آنان  به  وی . (از اقرب  الموارد).
    
							
    
    
    
        
            واژه های همانند
        
        
            
    ۴۱ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۴ ثانیه
								
    
    
									
            
										
                
                
                    
											
                        طالب  قشلاقی . [ ل ِ ب ِ ق ِ ] (اِخ ) دهی  است  از بخش  نمین  شهرستان  اردبیل  در 24هزارگزی  شمال باختری  اردبیل  و سه هزارگزی  اردبیل . کوهستانی  معت...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        طالب  گیلانی . [ ل ِ ب ِ ] (اِخ ) از اهل  گیلان  است . شاعری  است  هموار و پخته . و گویا در آن  ولایت  بالاتر از وی  شاعری  نباشد، ابیات  خوبی  دارد، ...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        این واژه به تازگی اضافه شده است و هنوز هیچ کسی برای آن معنی ننوشته است. برای اینکه برای این واژه معنی بنویسید 
اینجا کلیک کنید.
                    
										
 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        طالب بن  عبدا. [ ل ِ بِب ْ ن ِ ع َ دُل ْ لاه  ] (اِخ ) ازدی  گوید: حدیث  او قابل  اعتماد نیست  آنگاه  سلسله ٔ حدیث  او را از طریق  ابوکریب  بدین سان  ...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        طالب بن  بشیر. [ ل ِ بِب ْ ن ِ ب َ ] (اِخ ) محدثی  است . عسقلانی  گوید: مدنی  و مجهول  است . (لسان  المیزان  ج  3 ص  205).
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        طالب جاجرمی . [ ل ِ ب ِ ج َ ] (اِخ ) مؤلف  تذکره ٔ دولتشاه  آرد: غزل  را نیکو میگوید از کدخدازادگان  جاجرم  بوده  و شاگرد شیخ  آذری  است ، در اول  حا...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        طالب  لاهیجانی . [ ل ِ ب ِ ] (اِخ ) اصلش  از لاهیجان  در خدمت احمدخان  بوده ... در قزوین  وفات  یافته ، از او است :بعد عمری  گر نگاهی  جانب  من  میکند...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        طالب بن  سمیدع . [ ل ِ بِب ْ ن ِ س َ م َ دَ ] (اِخ ) ازدی  گوید درباره ٔ او تأمل  باید کرد - انتهی . ابن  ابی حاتم  بروایت  از ابولبید گوید جمادبن  ز...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        طالب بن  الازهر. [ ل ِ بِب ْ نِل ْ اَ هََ ] (اِخ ) مملوک . و شاعری  قلیل الشعر است . (ابن  الندیم ).
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        ابراهیم بن  ابی طالب . [ اِ م ِ ن ِ اَ ل ِ ] (اِخ ) از حُفّاظ نشابور در قرن  سوم  هجری  و در سال  295 هَ .ق  . درگذشته  است .