تحمل کردن . [ ت َ ح َم ْم ُ ک َ دَ ] (مص مرکب ) صبر کردن و طاقت آوردن . (ناظم الاطباء). تاب آوردن . بردباری کردن . برتابیدن
: با این همه تحملهای پادشاهانه میکرد. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص
230). و آنگاه بر زبان راند که اگر من در این خدمت مشقتی تحمل کردم ... به امید طلب رضا و فراغ ملک بر من سهل و آسان میگذشت . (کلیله و دمنه ).
ترا تحمل امثال ما بباید کرد
که هیچکس نزند بر درخت بی بر سنگ .
سعدی (گلستان ).
سپر صبر تحمل نکند تیر فراق
با کمان ابرو اگر جنگ نیاغازی به .
سعدی .
آرزومند کعبه راشرطست
که تحمل کند نشیب و فراز.
سعدی .
|| بر خود رنج و مشقت آوردن و رنج کشیدن . (ناظم الاطباء).