تخلف افتادن .[ ت َ خ َل ْ ل ُ اُ دَ ] (مص مرکب ) خلاف وعده و عهد واقع شدن امری . در این بیت ، خطا بودن ، تفسیر بخطا کردن ،تعبیر نادرست و مانند آنها معنی میدهد
: بود این نکته پر روشن که در باب جناب تو
تخلف تا ابد افتاده در اقوال انسانی .
علی خراسانی (از آنندراج ).