تغریر

تغریر. [ ت َ ] (ع مص ) در خطر و هلاک افکندن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). در خطر و هلاکت افکندن خود را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). نفس و مال خود را به هلاکت افکندن . (از اقرب الموارد). مغرور کردن خود راو نفس را هلاک ساختن . (آنندراج ). || پر کردن مشک را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || آهنگ پریدن کردن مرغ و بازو گشادن آن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از آنندراج ). || برآمدن دندان کودک ، یقال : غررت ثنیة الغلام ؛ ای طلعت . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از آنندراج ) (از اقرب الموارد).