تقی الدین

تقی الدین . [ ت َ قی یُد دی ] (اِخ ) ابن محمدبن عبدالمومن الحصنی الحسینی مکنی به ابوبکر. از فقهای دمشق بود. به حصن که از قراء حوران است نسبت دارد او را تصانیف فراوان است از آن جمله : کفایة الاخیار. تخریج احادیث الاحیاء و تنبیه السالک علی مظان المهالک . وی در سال 829 در دمشق درگذشت . (از اعلام زرکلی ج 1 ص 153).