تن 
        
     
    
								
        نویسه گردانی:
        TN 
    
							
    
								
        تن . [ ت ِن ن  ] (ع  اِ) همتا و حریف  و همزاد. ج ، اتنان . یقال : فلان  تن  فلان ، و هماتنان . (منتهی  الارب )(از آنندراج ) (از ناظم  الاطباء) (از اقرب  الموارد). همزاد. (مهذب  الاسماء).  ||  مثال . (ذیل  اقرب الموارد).  ||  شخص . (ذیل  اقرب  الموارد).
    
							
    
    
    
        
            واژه های همانند
        
        
            
    ۱۴۶ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۴ ثانیه
								
    
    
									
            
										
                
                
                    
											
                        پاک تن . [ ت َ ] (ص  مرکب ) پاکیزه تن . پاک بدن .  || پارسا. عفیف . مقابل . پاکجامه . ناپاکتن  : چنان  پاک تن  بود و روشن  روان که  بودی  بر او آشکارا...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        آهن تن . [ هََ ت َ ] (ص  مرکب ) که  تن  از آهن  دارد : خزروان  بدو گفت  کاین  یک  تن  است نه  آهن تن  است  و نه  آهرمن  است .فردوسی .
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        پنج تن . [ پ َ ت َ ] (اِخ ) پنج  تن  آل عبا. پنج تن  پاک . محمد، علی ، فاطمه ، حسن  و حسین  سلام اﷲ علیهم  اجمعین . خمسه ٔ آل عبا. خمسه ٔ طیبة.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        پنج تن . [ پ َ ت َ ] (اِخ )نام  دهی  جزء دهستان  یاطری  در بخش  گرمسار از شهرستان دماوند در 13 هزارگزی  مغرب  گرمسار و 4 هزارگزی  جنوب ایستگاه  راه آه...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        پنج تن . [ پ َ ت َ ] (اِخ ) نام  مزاری  درآمل . (سفرنامه ٔ مازندران  و استراباد رابینو ص 39).
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        پهن تن . [ پ َ ت َ ] (ص  مرکب ) پهن  بر. پهن  اندام . وأن : ضخمة؛ زن  پهن تن . (منتهی  الارب ).
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        تره تن . [   ] (اِخ ) ده  کوچکی  است  از دهستان  حومه ٔ بخش  مرکزی  شهرستان  قزوین  که  37 تن  سکنه  دارد. (از فرهنگ  جغرافیایی  ایران  ج  1).
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        تن آسا. [ ت َ ] (ص  مرکب ) تناسا و تناسان  هر دو بمعنی  آسوده  تن  و صحیح المزاج . (انجمن  آرا) (آنندراج ). تن آسا و تن آسای ، کسی  که همیشه  خویشتن  ...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        هفت تن . [ هََ ت َ ] (اِخ ) زیارتگاهی  است  به  طهران . (یادداشت  مؤلف ).
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        کره تن . [ ک َ رِ ت َ ] (اِ) عنکبوت  را گویند. (برهان ) (آنندراج ). کارتن . کارتنه . (حاشیه ٔ برهان  چ  معین ).