تیغه ٔ سمور. [ غ َ
/ غ ِ ی ِ س َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) تیغه ٔ قندز. کنایه از وسط و بلندی سمور و قندز، نام دو جانور معروف . و به مجازبر پوستین اینها اطلاق کنند. (آنندراج )
: سمور خط مشکینش چنان خوش تیغه افتاده
که می گرددترنج غبغب او در میانش گم .
اشرف (از آنندراج ).