جبل تبت

جبل تبت . [ ج َب َ ل ِ ؟ ] (اِخ ) کوهی است که چون آتش بر آن افروزندآب از زیر آن بیرون آید و آتش را بکشد. وقتی از اوقات پادشاهی از جهت امتحان از دیار تبت بدان کوه رفت و فرمود تا هیزم بسیار جمع کردند و نفت و گوگرد بر قله ٔ جبل جمع آوردند و آتش در آن زدند همان دم آب ظاهر شده آتش را فرونشاند که بزعم هندوان شارب آن عمری دراز یابد و در حوالی آن چشمه حیوانات ... (از حبیب السیر چ تهران ، خاتمه ص 414). از جبال افسانه ای است .