جرعه نوش . [ ج ُ ع َ
/ ع ِ ] (نف مرکب ) جرعه کش . باده نوش . آنکه جام شراب را تا ته آن مینوشد. (ناظم الاطباء)
: من جرعه نوش بزم تو بودم هزار سال
کی ترک آبخورد کند طبع خوگرم .
حافظ.
ای جرعه نوش مجلس جم سینه پاک دار
کایینه ای است جام جهان بین که آه از او.
حافظ.