جعو
نویسه گردانی:
JʽW
جعو. [ ج َع ْوْ ] (ع اِ) توده ٔ پشک گوسفند و شتر و مانند آن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || گل . خاک به آب سرشته . طین . || کون . دبر. مقعد. (از اقرب الموارد). جعب . || (مص ) خم شدن بیشرمانه و از روی بی ادبی . (دزی ).
واژه های همانند
۳ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۹ ثانیه
جاو. (اِ) معرب چاو. رجوع به چاو شود.
جأو. [ ج َءْوْ ] (ع مص ) پوشیدن . پنهان کردن . || بازداشتن . || سودن . || پیوند کردن جامه . || گزیدن بدندان . (از منتهی الارب ).
جا و جو. [ وَ ] (اِ مرکب ) از اتباع است . مکان . جای .