جفنة

جفنة. [ ج َ ن َ ] (اِخ ) ابن عمرو مزیقیأبن عامر ماءالسمأبن حارثة الغطریف . از قبیله ٔ ازد کهلان ، امیرغسانی و از قدماء جاهلیان است . گویند وی نخستین کسی است که فرمانروایی غسانیان را در نواحی جنوب شام بر عهده گرفت و امراء غساسنه (غسانیان ) بوی منسوبند و آنان را آل جفنة گویند. حسان گفته است :
«اولاد جفنة حول قبر أبیهم ...»
امیرنشین این خانواده الجابیة از قریه های جولان (میان دمشق و مزیریب ) بود پس از آنکه بر کنار اردن و وادی یرموک جنوبی دست یافتند قلمرو حکومت آنان تا تدمر و کنار شمالی فرات بسط یافت . جفنة از دلاوران و شجاعان بنام بود و با ضجاعم (امراء بلقاء و حوران ) جنگ کرد و آنان را مقهور ساخت . وی آثار بسیار بنا کرد و مدت حکومت او طولانی شد. خزرجی گوید: چون جفنةبن عمرو پس از ملوک سلیحی قضاعة به فرمانروائی شام رسید قضاعة و جز آنان مطیع وی شدند. وی دمشق و قراء آنرا بنا نهاد و تعدادی چشمه احداث کرد. نویری نویسد که مدت فرمانروایی بنی جفنة 616 سال بود تا زمان عمربن خطاب و مجموع کسانی که در این خاندان به فرمانروایی رسیدند 37 تن بودند. (الاعلام زرکلی ج 2). ونیز رجوع به آل جفنة شود.