چراغ برافروختن . [ چ َ
/ چ ِ ب َاَ ت َ ] (مص مرکب ) چراغ افروختن . چراغ برکردن و چراغ برگرفتن و چراغ روشن کردن . (آنندراج )
: شبی زیت فکرت همی سوختم
چراغ بلاغت برافروختم .
سعدی .
|| کنایه است از رسیدن بدولت . (آنندراج ). رجوع به چراغ برکردن و چراغ روشن کردن شود.