چراغ زمان

چراغ زمان . [ چ َ /چ ِ غ ِ زَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) چراغ زمانه . کنایه از خورشید و آفتاب . رجوع به چراغ زمانه شود. || مجازاً بمعنی چراغ عمر و چراغ زندگی است .
- تیره گشتن چراغ زمان ؛ کنایه از مردن و فرونشستن چراغ عمر است :
سرانجام مرگ آیدت بی گمان
دگر تیره گردد چراغ زمان .

فردوسی .