چشمه زار. [ چ َ
/ چ ِم َ
/ م ِ ] (اِ مرکب ) محلی که در آن چشمه های بسیار باشد. مؤلف آنندراج نویسد: «از عالم نمکزار و نمکساراست ». (از آنندراج ). دشت یا کوه یا جنگلی که در آنجا چشمه ٔ آب بفراوانی یافت شود. چشمه سار
: دیر زی ای صدر کز مدیح تو خواندن
آب حیاتست چشمه زار لسانم .
سوزنی .
فروغ شعله ٔ قهرت فتد چو در ارحام
بچشمه زار برآید سمندر از خرچنگ .
عوفی (از آنندراج ).
رجوع به چشمه سار شود.