چمن آرای . [ چ َ م َ ] (نف مرکب ) باغبان . (آنندراج ). آرایش کننده و زینت دهنده ٔ باغ . (ناظم الاطباء). آنکس که گلها و درختهای باغ و گلستان را آرایش و پیرایش کند. چمن پیرای . چمن طراز. چمن ساز
: من اگر خوبم اگر بد چمن آرایی هست
که از آن دست که میپروردم میرویم .
حافظ.
جان فدای دهنش باد که در باغ نظر
چمن آرای جهان خوشتر ازین غنچه نبست .
حافظ.
رجوع به چمن پیرای و چمن طراز و چمن سازشود. || کنایه از گل و سبزه و آنچه مایه ٔآرایش باغ و بستان است
: هر گل نو که شد چمن آرای
اثر رنگ و بوی صحبت اوست .
حافظ.