حاجی
نویسه گردانی:
ḤAJY
حاجی . (اِخ ) (ملک صالح ). صاحب قاموس الاعلام ترکی گوید بیست و چهارمین تن از حکام ترک مصر و آخرین آنان ، او پس از مرگ علی ، معروف بملک منصور، در 783 هَ . ق .جلوس کرد و بعلت حداثت سن اتابک او برقوق چرکسی به اداره ٔ امور پرداخت و پس از یک سال و نیم به اتفاق امرا رسماً تاج شاهی بر سر نهاد و او آخرین این سلسله است و پس از او غلامان چرکسی به حکومت مصر رسیدند.
واژه های همانند
۲۳۳ مورد، زمان جستجو: ۰.۳۰ ثانیه
حاجی آقا. (اِخ ) مرکز بلوکات ثلاثه ٔ اوجان .
بنه حاجی . [ ب ُ ن َ ] (اِخ ) دهی از دهستان شهریاری بخش رامهرمز که در شهرستان اهواز واقع شده است . و دارای 170 تن سکنه است . (از فرهنگ جغرا...
این واژه به تازگی اضافه شده است و هنوز هیچ کسی برای آن معنی ننوشته است. برای اینکه برای این واژه معنی بنویسید
اینجا کلیک کنید.
قول حاجی . (اِخ ) دهی است از دهستان آتابای بخش مرکزی شهرستان گنبدقابوس ، سکنه ٔ آن 250تن . آب آن از رودخانه ٔ نوده و محصول آن برنج ، غلات...
شیخ حاجی . [ ش َ ] (اِخ ) از طوایف ترکمن ساکن خاک ایران و مرکب از 80 خانوار است . (ازجغرافیای سیاسی کیهان ص 104) (از یادداشت مؤلف ).
قره حاجی . [ ق َ رَ ] (اِخ ) دهی از دهستان کندوان بخش ترک شهرستان میانه واقع در 9 هزارگزی شمال بخش و 23 هزارگزی شوسه ٔ میانه به تبریز. موق...
قزل حاجی . [ ق ِ زِ ] (اِخ ) دهی از دهستان نازلو از بخش حومه ٔ شهرستان ارومیه واقع در 16 هزارگزی شمال خاوری ارومیه و 2500 گزی راه ارابه رو ...
حاجی زائی . (اِخ ) نام یکی از طوائف ناحیه ٔ بمپور بلوچستان است مرکب از 400 خانوار.
حاجی زاده . [ دَ / دِ ] (ص مرکب ) فرزند حاجی . || اَبله . گول . || مُتلِف . مُبَذّر.
حاجی زمان . [ زَ ](اِخ ) شاعری از مردم شیراز. وی شغل کفاشی داشت و دکان او مجمع فضلا و ادبای عصر بود. بیت ذیل از اوست :جام بلور از خم شراب ...