حارث
نویسه گردانی:
ḤARṮ
حارث . [ رِ ] (اِخ ) محدث است . ابن قتیبة، در عیون الاخبار آرد که ابی اسحاق از حارث و او از علی (ع ) روایت کند که گفت : «مثل المؤمن الذی یقراء القرآن مثل الاترجة ریحها طیب و طعمها طیب ، و مثل المؤمن الذی لا یقراء القرآن مثل التمرة طعمها طَیب ولاریح لها، و مثل الفاجر الذی یقراء القرآن مثل الریحانة ریحها طیب و طعمها مُرّ، و مثل الفاجر الذی لا یقراء القرآن مثل الحنظلة طعمها مر ولا ریح لها.» و هم او در جای دیگر از کتاب مزبور گوید که ابن اسحاق ازحارث و او از علی (ع ) روایت کند که پیغمبر (ص ) فرمود: «للمسلم علی المسلم خصال ست ّ یسلّم ُ علیه اذا لقیه ، و یجیبه اذا دعاه ، و یُشمته اذا عطس ، و یعوده اذامرض ، و یحضر جنازته اذا مات ، و یحب له ما یحب لنفسه .» رجوع به عیون الاخبار ج 2 ص 131 و ج 3 ص 14 شود.
واژه های همانند
۴۳۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۲ ثانیه
حارث . [ رِ ] (اِخ ) ابن حارث شامی . صحابیست و بعضی او را همان حارث بن الحارث الغامدی سابق الذکر میشمارند. رجوع به کتاب الاصابة چ مصر سنه ...
حارث . [ رِ ] (اِخ ) ابن حارث بن قیس بن عدی بن سعدبن سهم بن عمروبن مصیص القرشی السهمی . صحابی است . ابوالاسود بنقل از عروة وابو حذیفه ٔ بخا...
حارث . [ رِ ] (اِخ ) ابن حارث ابی کلدةبن عمروبن علاج الثقفی . او پسر حارث بن کلده ٔ طبیب و حکیم معروف عرب و از اشراف و بزرگان قوم خود بود...
حارث . [ رِ ] (اِخ ) ابن حاطب بن حارث بن معمربن حبیب بن وهب بن حذافةبن جمح القرشی الجمحی . صحابی است و از پیغمبر (ص ) روایت دارد و روایت ...
حارث . [ رِ ] (اِخ ) ابن حاطب انصاری . بعضی او را از بنی عبدالاشهل و برخی از بنی عمروبن عوف گفته اند و کسانی که او را از بنی عمروبن عوف شمر...
حارث . [ رِ ] (اِخ ) ابن حباب بن الأرقم بن عوف بن وهب انصاری قاری ، مکنی به ابومعاذ. صحابی و برادر مادری جاریة (حارثة)بن النعمان است . عد...
حارث . [ رِ ] (اِخ ) ابن حبان بن ربیعةبن دعبل بن انس بن خزیمة (جبلة)بن مالک بن سلامان بن اسلم اسلمی ، صحابی است . ابن الکلبی و ابن جریر و...
حارث . [ رِ ] (اِخ ) ابن حبیب بن خزیمةبن مالک بن حنبل بن عامربن لؤی القرشی العامری صحابی است و خلیفةبن الخیاط او را از آن دسته از صحابه...
حارث . [ رِ ] (اِخ ) ابن حبیش . از رواة است .
حارث . [ رِ ] (اِخ ) ابن حجربن نعمان . یکی از ملوک غسانی است او بیست و شش سال پادشاهی کرد. رجوع به مجمل التواریخ والقصص ص 176 شود.