حارث . [ رِ ] (اِخ ) ابن عمروبن ثعلبة، و بعضی گفته اند حارث بن عمروبن حارث بن ایاس بن عمروبن سهم بن نضلةبن غنم بن ثعلبةبن معن بن مالک بن اعصر باهلی سهمی . مکنی به ابی مسبقة
۞ صحابی است . وی ساکن بصره بود و در زمره ٔصحابه و از محدثین این شهر بشمار آید و از طریق نبسه ٔ او زرارة روایت کنند که حارث گفت : «بخدمت پیغمبر(ص ) به منی یا به عرفات ، رسیدم و مردم بر او گرد آمده بودند و آنحضرت آنان را خطبه میفرمود» و پسر وی عبداﷲ، و نبسه ٔ وی زرارةبن کریم بن حارث ، از او روایت کنند. رجوع بکتاب الاستیعاب چ حیدر آباد ج
1 ص
112 و کتاب الاصابة چ مصر سنه ٔ
1323 ج
1 ص
298 و ص
299 شود.