حافظ ابراهیم

حافظ ابراهیم . [ ف ِ اِ ] (اِخ ) محمدبن ابراهیم فهمی شاعر. یکی از وکلای دارالکتب مصر. مولد او بسال 1873 م . در قاهره وی مدتی در زمره ٔ صاحب منصبان مصری در سودان خدمت کرد و سپس به مصر آمد و ملازم محمد عبده بود تا در 1911 م . در دارالکتب مشغول کار شد. منفلوطی در مختارات خود او را از شعرای طبقه ٔ اول شمرده ، شعر او در ممالک عرب مشهور است و درآن لغت کهن بسیار استعمال کرده است . او راست : البؤساء، ترجمه از تیره بختان (بینوایان ) ویکتور هوگو که در سال 1903 م . چاپ شده و نیز مقدمه ٔ علوم تربیتی (التربیة الاولیة) و دیوان او در سه جزء بسالهای 1319 و 1326 هَ . ق . چاپ شده و کتابچه ای در اقتصاد. و لیالی سطیح در انتقاد اخلاق عمومی و الموجز در علم اقتصاد که همه چاپ شده است . (معجم المطبوعات ص 736 و 737).