حت

حت . [ ح َت ت ] (ع مص ) ربودن چیزی را. || دور کردن چیزی را. || زدن چنانکه با تازیانه . (منتهی الارب ). || صد تازیانه زدن کسی را. (آنندراج ). || تراشیدن چیزی خشک بر جامه . حک . تراشیدن منی خشک از جامه و برگ از درخت . || پوست باز کردن . (منتهی الارب ).پوست کندن . || گردو شکستن . بادام شکستن . (دزی ج 1 ص 246). || بشتافتن . (منتهی الارب ).شتافتن . (تاج المصادر بیهقی ). || ریختن برگ از درخت . (آنندراج ). انحتات . تحتت الورق . (منتهی الارب ). || شتابانیدن . (آنندراج ). تحتیت .