حذیفة
نویسه گردانی:
ḤḎYF
حذیفة. [ ح ُ ذَ ف َ ] (اِخ ) ابن بدر فزاری بن عمروبن جریةبن لوذان . رئیس قبیله ٔ بنی فزارة بود و داستان مسابقه ٔ اسب دوانی او با قیس بن زهیر که منجر به جنگ و کشتار گردید، در اخبار جاهلیت عرب یاد شده است . اسبهای حذیفه «خطار» و «حنفاء» نام داشت و دو اسب قیس «داحس » و «غبراء» نامیده میشد. رجوع به حاشیه ٔ البیان والتبیین جاحظ ج 1 ص 110 و العقد الفرید ابن عبدربه ج 6ص 18 و 19 شود. و نواده ٔ وی عیینةبن حصن بن حذیفة در جنگ احزاب شرکت کرده است . (امتاع الاسماع ج 1 ص 218).
واژه های همانند
۲۵ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۸ ثانیه
حذیفة. [ ح ُ ذَ ف َ ] (اِخ ) غلفائی . صحابی است . ابوبکربن ابی قحافه پس از عکرمةبن ابی جهل او را ولایت عمان داد و به دور خلافت عمر به حکمرا...
حذیفة. [ ح ُ ذَ ف َ ] (اِخ ) فزاری . رجوع به حذیفةبن بدر فزاری شود.
حذیفة. [ ح ُ ذَ ف َ ] (اِخ ) قناطری . رجوع به حذیفةبن الیمان شود.
حذیفة. [ ح ُذَ ف َ ] (اِخ ) مرعشی . رجوع به حذیفةبن قتادة شود.
قناطر حذیفة. [ ق َ طِ ح ُ ذَ ف َ ] (اِخ ) جایی است در سواد بغداد منسوب به حذیفه ٔ یمانی صحابی زیرا که در آن فرود آمد و بمرمت و تعمیر آن همت ...