حرب
نویسه گردانی:
ḤRB
حرب . [ ح َ ] (اِخ ) ابن عبداﷲ بلخی راوندی . از سرداران منصور عباسی و متولی شرطه ٔ بغداد و سپس موصل بود. و به جنگ ترکان به تفلیس شد و در آنجا کشته گردید. حربیه محله ای به بغداد بدو منسوب است و آثار وی در موصل تا زمان ابن اثیر باقی بود. (اعلام زرکلی ج 1 ص 216) (ابن اثیر در حوادث سالهای 145-147 هَ . ق .).
واژه های همانند
۴۴ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۲ ثانیه
حرب .[ ح َ ] (اِخ ) خثعمی . تابعی است . (الاصابة ج 2 ص 78).
حرب . [ ح َ ] (اِخ ) سریج ، مکنی به ابی سفیان . محدث است .
حرب . [ ح َ ] (اِخ ) سلمی . رجوع به حریث سلمی شود.
حرب . [ ح َ ] (اِخ ) سجزی ملک تاج الدین پدر میر ناصرالدین عثمان بن حرب السجزی . عوفی گوید: امیر ناصر پسر ملک تاج الدین حرب که از عدل شامل ...
حرب دان . [ح َ ] (نف مرکب ) عالِم به فنون جنگ : سوم شجاع و مبارز حرب دان و سلاح شناس . (سندبادنامه ص 318).
حرب جای . [ ح َ ] (اِ مرکب ) رزمگاه . معرک . معرکة.مَکَرّ. (منتهی الارب ). حربگاه : اسفاهدون را در این روز بکشتند در حرب جای . (تاریخ طبرستان ).
حرب حنین . [ ح َ ب ِ ح ُ ن َ ] (اِخ ) یکی از غزوات معروف پیغمبر است . رجوع به حنین شود. و چون در این جنگ تلفات سنگین بر مسلمانان وارد شده ...
حرب کردن . [ ح َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) جنگیدن . جنگ کردن .
ارکان حرب . [ اَ ن ِ ح َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) ۞ هیئت صاحب منصبان که اداره ٔ سپاهیان را متعهد است . ستاد. (فرهنگستان ).
حرب الفساد. [ ح َ بُل ْ ف َ ] (اِخ ) جنگی است مر بنی طی را که ابوعبیده ایشان را در آن به اسلام بازگردانید. (معجم البلدان ).