حزة

حزة. [ ح َزْ زَ ] (اِخ ) شهری کوچک نزدیک اربل از سرزمین موصل و در آن پارچه های حزی از پنبه سازند. و سابقاً قصبه ٔکوره ٔ اربل بوده است ، و اردشیربن بابک نخستین کس است که آنرا بساخت . (معجم البلدان ). و برخی بجای اربل «بابل » گفته اند. ابن بلخی در عداد شهرهائی که اردشیرساخته نام این شهر را آورده است . (فارسنامه ص 60).