حسن
نویسه گردانی:
ḤSN
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن عبداﷲبن حمدان . از امرای حمدانی برادر سیف الدوله ٔ حمدانی در آغاز قرن چهارم در دربار عباسی بود و به امارت موصل رسید و الراضی در 327 هَ . ق . موصل ازو بگرفت و دوباره به او داد و از وی همه ساله باج میگرفت و از طرف متقی ﷲ نیز تثبیت شد و لقب ناصرالدوله گرفت . (اخبار الراضی ص 65، 66، 70، 71، 76، 88، 108، 109، 110، 114، 122، 128، 129، 131، 132، 133، 139، 198، 200، 225، 228 و 284). و در پیری خشونت گرفت پس پسرانش بریاست فضل اﷲ ملقب به غضنفر او را در 356 هَ . ق . گرفته بدژ «اردمشت » زندان کردند و درآنجا در 358 هَ . ق . درگذشت و جنازه اش را به موصل دفن کردند و حکومت وی 32 سال بود. (زرکلی چ 1 ص 228).
واژه های همانند
۱,۷۲۵ مورد، زمان جستجو: ۰.۹۹ ثانیه
حسن اردشیر. [ح َ س َ ن ِ اَ دَ ] (اِخ ) یکی از شعرا و فضلای سده ٔ نهم هجریست . میرعلی شیر گوید بجای پدر من بود. (ذریعه ج 9 ص 240) (از مجالس الن...
حسن ازمیری . [ ح َ س َ ن ِ اِ ] (اِخ ) ابن محمدبن حسن اوده مشی رومی . مدرس حنفی . درگذشته ٔ 115 هَ . ق . او راست : تذکرةالابواب . (هدیةالعارفین ...
حسن استخری . [ ح َ س َ ن ِ اِ ت َ ] (اِخ ) ابن احمدبن زیدبن عیسی بن فضل ، فقیه بغدادی شافعی (244- 328 هَ . ق .). او راست : «ادب القاضی »، «ال...
حسن ابتداء. [ ح ُ ن ِ اِ ت ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) تهانوی آرد: اهل بیان گفته اند که متکلم خواه شاعر باشد و خواه کاتب ، سزاوار است که د...
حسن حلوانی . [ ح َ س َ ن ِ ح َ ] (اِخ ) مکنی به ابومحمد. در مکه حدیث میکرد و در سال 242 هَ . ق . درگذشت . او راست : «المسند فی الحدیث ». (هدیةا...
حسن حمدانی . [ ح َ س َ ن ِ ح َ ](اِخ ) ابن حمدان تغلبی ، مکنی به ابوعلی حمدانی و ناصرالدوله . یکی از امراء حمدانی و از فرزندان حسن بن عبداﷲ...
حسن حمدانی . [ ح َ س َ ن ِ ح َ ] (اِخ ) رجوع به حسن بن عبداﷲ شود.
حسن حمزاوی . [ ح َ س َ ن ِ ح َ ] (اِخ ) ابن عدوی مصری مالکی (1220-1303 هَ . ق .). او راست : «ارشاد الموید» وجز آن که در هدیةالعارفین (ج 1 ص 30...
حسن حرمازی . [ ح َ س َ ن ِ ح ِ ] (اِخ ) رجوع به حسن بن علی حرمازی شود.
حسن چوپانی . [ ح َ س َ ن ِ ] (اِخ ) ابن تیمورتاش بن چوپان ، معروف به امیرشیخ حسن کوچک و حسن چوپانی (736 - 744 هَ . ق .). پس از پدرش حاکم ...