حسن
نویسه گردانی:
ḤSN
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن محمدبن ابی بکر سکاکینی . پدرش فاضل و شیعی بی غلو بود و خودش در رفض غلو کردو قاضی شرف الدین او را به جرم سب شیخین تکفیر کرد وبه حکم این قاضی در سوق الخیل گردن حسن را زدند (11 جمادی اول سال 744 هَ . ق .). (دررالکامنة ج 2 ص 34).
واژه های همانند
۱,۷۲۶ مورد، زمان جستجو: ۰.۷۲ ثانیه
حسن ظریفی . [ ح َ س َ ن ِ ظَ ] (اِخ ) رجوع به حسن چلبی شود.
حسن عراقی . [ ح َس َ ن ِ ع ِ ] (اِخ ) ابن محمدبن علی ، مکنی به ابوعلی حلبی . شاعر. درگذشته ٔ 803 هَ . ق . او راست : الدرالنفیس و جز آن که در ...
حسن عریضی . [ ح َ س َ ن ِ ع ُ رَ ] (اِخ ) ابن محمدباقربن عبدالمطلب خراسانی بشرویه ای . او راست : اصول جوامعالکلم که در 1240 هَ . ق . نگاشته اس...
حسن عجیمی . [ ح َ س َ ن ِ ع ُ ج َ ] (اِخ ) ابن علی مکی حنفی . درگذشته ٔ 1100 هَ . ق . او راست : الاجوبة المرضیة و سه کتاب دیگر که در هدیةالعارف...
حسن عاقبت . [ ح ُ ن ِ ق ِ ب َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) نیکی پایان کار : چون حسن عاقبت نه به رندی و زاهدیست آن به ْ که کار خود به عنایت ...
حسن طالبی . [ ح َ س َ ن ِ ل ِ ] (اِخ ) ابن عبداﷲ اشتیبی . متخلص به طالبی و معروف به حسن دده مولوی ، شیخ زوایه ٔ قاهره بود و به قسطنطنیه ش...
حسن طالبی . [ ح َ س َ ن ِ ل ِ ] (اِخ ) ابن جعفربن محمد موسوی حسنی قرشی طالبی . والی مکةدر 384 هَ . ق . از طرف عبیدیان مصر بود، و سپس بر ایشا...
حسن قادری . [ ح َ س َ ن ِ دِ ] (اِخ ) رجوع به حسن رضائی شود.
حسن قاینی . [ ح َ س َ ن ِ ی ِ ] (اِخ ) ابن علی شاگرد ملا علی بروجردی . او راست : «اصول الدین ». (ذریعه ج 2 ص 187 و ج 3 ص 366).
حسن قاینی . [ ح َ س َ ن ِ ی ِ ] (اِخ ) ابن محمد. او راست : «الابداع » و «الابصاری » و در پایان سده ٔ سیزدهم هجری میزیست . (ذریعه ج 1 ص 63 و 65).