حسن
نویسه گردانی:
ḤSN
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن محمدبن حسن طوسی . وی پسر شیخ الطائفه ٔ طوسی صاحب تهذیب و استبصار میباشد. و کنیت او ابوعلی و تا 515 هَ . ق . زندگی میکرده است . قسمتهائی از کتاب «بشارة المصطفی » که به نام «امالی ابن الشیخ » نیز معروف است ، از املای وی بوده که از 509 هَ . ق . به بعد در نجف القا کرده است . و ابن طاوس وی را «الخال » نامیده و دائی خویش شمرده است .و نیز او راست : «الانوار». (ذریعه ج 2 ص 309 و 411).
واژه های همانند
۱,۷۲۶ مورد، زمان جستجو: ۰.۴۸ ثانیه
حسن بلاسی . [ ح َ س َ ن ِ ب َ ] (اِخ ) ابن حمزةبن محمد شیرازی صوفی ساکن قدس و درگذشته ٔ پیرامون 697 هَ . ق . است . او راست : «تحفةالاحرار». (ه...
حسن بلاغی . [ ح َ س َ ن ِ ب َ ] (اِخ ) ابن عباس بن محمدعلی نجفی کربلایی . او راست : تنقیح المقال فی علم الرجال و شرح صحیفه ٔ سجادیه که در م...
حسن باروق . [ح َ س َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان دبجویجین بخش مرکزی شهرستان اردبیل در شش هزارگزی جنوب باختری اردبیل و6 هزارگزی شوسه ٔ ارد...
حسن بانیی . [ ح َ س َ ن ِ ن ِ ] (اِخ ) ابن موسی کرد شافعی . صوفی ، در بانه متولد شد و در دمشق به سال 1148 هَ . ق . درگذشت . او راست : شرح الحکم ...
حسن برسوی . [ ح َ س َ ن ِ ب ُ س َ ] (اِخ ) ابن کوسج عمر واعظ جامع قلعه و درگذشته ٔ 1066 هَ . ق . او راست : رساله ٔ تعدیل الارکان در نماز. (هدیة ا...
حسن برشته .[ ح ُ ن ِ ب ِ رِ ت ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) حسن ته برشته . حسن برشته ٔ سوخته . حسن سبزته گلگون : گل دل ز ما بزور صباحت نمی بردح...
حسن برلاس . [ ح َ س َ ن ِ ب ِ ] (اِخ ) رجوع به برلاس شود.
حسن بسنوی . [ ح َ س َ ن ِ ب ُ ن َ ] (اِخ ) قائمی . رجوع به حسن قائمی شود.
حسن بسنوی . [ ح َ س َ ن ِ ب ُ ن َ ] (اِخ ) آق حصاری ، ملقب به ملا کافی . او راست : نورالیقین که در 1014 هَ . ق . به پایان رسانیده است .
حسن بشکری . [ ح َ س َ ن ِ ب َ ] (اِخ ) ابن حسین بن عبید ظاهری ، مکنی به ابوسعید. درگذشته ٔ 276 هَ . ق . او راست : «ابطال القیاس ». (هدیةالعارفین...