حسین حناطی

حسین حناطی . [ ح ُ س َ ن ِ ح َن ْ نا ] (اِخ ) ابن محمدبن حسن طبری شافعی مکنی به ابوعبداﷲ حناطی فقیه بود و در بغداد میزیست و پس از 400 هَ . ق . 1010/ م . درگذشت . او راست : «الکفایة و الفروق ». (معجم المؤلفین از تهذیب الاسماء) (طبقات الشافعیة ج 3 ص 160) (کشف الظنون ) و در هدیة العارفین ج 1 ص 311 مرگ وی در 498 هَ . ق . تعیین شده است .