حسین صایغ

حسین صایغ.[ ح ُ س َ ن ِ ی ِ ] (اِخ ) ابن علی بن یزیدبن داودبن یزید نیشابوری مکنی به ابوعلی . وی محدث و پرکار و صاحب مؤلفات بود در 277 هَ . ق . 890/ م . متولد شد و برای سماع حدیث به مسافرت پرداخت و به دمشق و به بغداد حدیث گفت و شنید، و در نیشابور در 15 جمادی الاولی 349 هَ . ق . 960/ م . درگذشت . (معجم المؤلفین از تاریخ بغداد ج 8 ص 71) (منتظم ابن جوزی ج 6 ص 396) (تذکرة الحفاظ) (مرآت الجنان ) (شذرات الذهب ) (زرکلی 253 چ 1.).