حسین قزوینی
نویسه گردانی:
ḤSYN QZWYNY
حسین قزوینی . [ ح ُ س َ ن ِ ق َزْ ] (اِخ ) ابن حسن بن معصوم قزوینی شیرازی متخلص به «حسینی ». متوفی 1249 هَ . ق . او راست : دو مثنوی «اشترنامه » و «الهی نامه » و جز آنها. (ذریعه ج 2 ص 284 و ج 7 ص 257).
واژه های همانند
۵ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۲ ثانیه
میرزا حسین قزوینی (۱۲۰۶–۱۲۶۰ ش ۱۸۲۷ تا ۱۸۸۱ م) ملقب به مشیرالدوله، و سپهسالار، سیاستمدار ایرانی کنسول وزیر جنگ و صدراعظم بود.[۱] زندگی فرزند میرزا محم...
حسین قزوینی . [ ح ُ س َ ن ِ ق َزْ ] (اِخ ) ابن ابراهیم بن معصوم بن میر فصیح حسینی تبریزی . درگذشته ٔ 1207 هَ . ق . 1793 م . استاد بحرالعلوم درگ...
حسین قزوینی . [ ح ُس َ ن ِ ق َزْ ] (اِخ ) ابن محمدبن حسین مکنی به ابوعلی شاعر است و دیوان دارد. (هدیة العارفین ج 1 ص 332).
حسین قزوینی . [ ح ُ س َ ن ِ ق َزْ] (اِخ ) ابن سید مهدی بن حسن بن احمد حسینی حلی فقیه اصولی ادیب شاعر. متولد در حله 1268 هَ . ق . 1852/ م . و...
این واژه به تازگی اضافه شده است و هنوز هیچ کسی برای آن معنی ننوشته است. برای اینکه برای این واژه معنی بنویسید
اینجا کلیک کنید.