حماران

حماران . [ ح ِ ] (ع اِ) دو سنگ برپاکرده که بر آنها سنگ دیگر نهند که علاة باشد و عرب بر آن کشک خشک کنند. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) :
لاتنفع الشاوی فیها شاته
و لا حمارا و لا علاته .

راجز (از اقرب الموارد).