خدمتگزار. [ خ ِ م َ گ ُ ] (نف مرکب ) نوکر. چاکر. (ازناظم الاطباء). خادِم . پرستار. پرستنده
: اینم قبول بس که بمیرم بر آستان
تا نسبتم کنند که خدمتگزار اوست .
سعدی (بدایع).
چو خدمت گزاریت گردد کهن
حق سالیانش فرامش مکن .
سعدی (بوستان ).
بشستند خدمتگزاران شاه
سر و تن بحمامش از گرد راه .
سعدی (بوستان ).
|| در تداول امروز، مستخدمین جزء. خدمتکاران مرد در دستگاههای دولتی . || مهربان .مشفق . || حاضر و آماده ٔ بخدمت . (ناظم الاطباء).