خشمگین . [ خ َ
/خ ِ ] (ص مرکب ) غضبناک . آنکه پر از خشم و قهر باشد. (ناظم الاطباء). غراشیده . آرغده . تر. مُغضِب . خشمن . خشمین . خشمگین . تافته . آلغَدَه . ساخط. آشفته . برآشفته . غَضوب . غضبان . خشمناک . غاضب . غضبی . غضب آلود. حنیق .حانق . مُتِغَیَّر. (یادداشت بخط مؤلف )
: جهاندار یزدان جهان آفرین
از آنکار بر سام شد خشمگین .
فردوسی .
شود شاه ایران بما خشمگین
ز ناپاک رایی درآید بکین .
فردوسی .